HNB (high-need baby). Sprawdź, czy masz wymagające dziecko
Z tego artykułu dowiesz się:
HNB (high-need baby) to dziecko wyjątkowe: wymaga od rodziców więcej bliskości, tulenia, noszenia i… cierpliwości. Z medycznego punktu widzenia nic mu nie dolega, zatem dlaczego nieustannie płacze, chce być ciągle noszone i tak często się wybudza?
HNB: co to jest?
To termin ukuty przez przez Williama i Marthę Searsów, którzy stworzyli fundamenty rodzicielstwa bliskości. Określa dziecko, które na wzór ich czwartej pociechy, Hayden, jest bardziej wymagające. Potrzebuje stałej obecności rodziców (a niekiedy wyłącznie mamy), karmienia piersią na żądanie i noszenia.
Zapytacie, co w tym dziwnego. Każde dziecko przecież uwielbia być w ramionach rodzica. Zgadza się, jednak hajnid, jak na gruncie polskim zaczęło się określać dzieci HNB, będzie domagał się większej uwagi bliskich.
Odkładanie maluszka do łóżeczka będzie wymagało niemałych akrobacji, a i tak po kilkunastu minutach możecie usłyszeć płacz, bo niemowlę zorientuje się, że mamy nie ma obok. Trudno jest ugotować obiad, złożyć pranie czy zająć się drugą pociechą, bo maluch będzie chciał być nieustannie na rękach. Karmienie? Wyłącznie na żądanie, bo chwila zwłoki może oznaczać krzyk i płacz.
Te dzieci wkładają więcej energii we wszystko, co robią. Płaczą głośno, łapczywie ssą, głośno się śmieją i gwałtownie protestują, gdy ich potrzeby nie są zaspokajane
– piszą William i Martha Sears, twórcy pojęcia HNB i autorzy poradnika „Twoje wymagające high-need dziecko”, które w Polsce ukazało się nakładem wydawnictwa Mamania. Dalej czytamy:
Możesz rozpoznać intensywność uczuć dziecka w mowie jego ciała. Piąstki są zaciśnięte, plecy wygięte, mięśnie napięte, tak jakby były gotowe do działania (…) Mięśnie i umysły wymagających dzieci rzadko są rozluźnione i w bezruchu.
High-need baby: objawy
Dziecko HNB:
- głośno komunikuje swoje potrzeby (płacze, krzyczy)
- nie lubi fizycznego ograniczania, np. zawijania w kocyk
- często domaga się mleka mamy, zwłaszcza że pierś jest sposobem na szybkie uspokojenie się
- jest niecierpliwe
- często się wybudza, a jego drzemki w ciągu dnia są bardzo krótkie
- nie ma stałego sposobu na uspokojenie (metoda, która zadziałała dziś, niekoniecznie sprawdzi się jutro)
- preferuje bezpieczne i znane otoczenie
- budzi się przy najmniejszym hałasie
- intensywnie reaguje na psychiczne i fizyczne niewygody
- lubi kontakt skóra do skóry, i to przez wiele miesięcy, a nie tylko tuż po narodzinach
- potrzebuje bardzo dużo fizycznego kontaktu z rodzicem
- może być nadwrażliwe (dowiedz się więcej o integracji sensorycznej)
Jak odłożyć nieodkładalne dziecko?
Nie ma jednej recepty ta uspokojenie wymagającego dziecka. Do skutecznych rozwiązań można dojść metodą prób i błędów. Mamy jednak dla was zestaw podpowiedzi, z których warto skorzystać:
- noszenie dziecka w chuście (przeczytaj, jak wybrać odpowiednią chustę do noszenia dziecka)
- taniec z niemowlęciem, kołysanie się
- huśtanie się
- spacerowanie
- nagranie odgłosu przyrody, np. szumu morza
- wspólna kąpiel
- masaż Shantala
Dzieci high need a rodzice
Rodzicielstwo na każdym etapie jest szalenie wymagające. To radość, szczęście, ale i zmęczenie oraz nieustanny lęk. Na początku jest szczególnie trudno, bo zmienia się całe dotychczasowe życie.
A przecież noworodki tylko jedzą i śpią. Wyglądają uroczo, ku radości rodziców. To jednak wizja mało realna, zwłaszcza jeśli mamy dziecko HNB.
Zwątpienie, niepokój i frustracja są chlebem powszednim dla rodziców wymagających niemowląt
– przekonują William i Martha Sears. I dodają:
Wychowanie wymagającego dziecka wręcz skazuje was na wątpienie w wasze rodzicielskie umiejętności. W naszym nastawionym na sukces społeczeństwie nawet najbardziej pewna siebie i niezależna kobieta zaczyna wątpić w swoje matczyne umiejętności, kiedy widzi, że jej dziecko zupełnie nie przystaje do normy zachowania
HNB: kiedy mija?
Wiedząc, co to jest HNB, naturalne wydaje się pytanie, kiedy dziecko wyrośnie z bycia wymagającym. Odpowiedź być może was nie usatysfakcjonuje, ale… nigdy. Z czasem jednak zmieniać się będą potrzeby dziecka. Wy też zaczniecie inaczej je postrzegać. Szybko zauważycie, że w miarę dorastania owa wrażliwość może stać się atutem.
Dziecko będzie uważniejsze i będzie mieć większą świadomość tego, co się wokół niego dzieje. Jego wyostrzone zmysły pobudzą ciekawość i chęć odkrywania świata. Szybko otworzy się na nowe znajomości, a koledzy docenią jego troskliwość i chęć zabawy.
Większość z nich wykształci wyjątkową zdolność do współczucia, którego tak bardzo dzisiaj brakuje wielu nastolatkom i dorosłym. Z powodu tej wielkiej wrażliwości stają się bardzo wnikliwe i potrafią zastanowić się nad wpływem swojego zachowania na uczucia innych. Są w stanie osiągnąć jeden z ostatecznych celów samodyscypliny: zdolność do przemyślenia tego, co dopiero planują zrobić
– w swojej książce piszą William i Martha Sears.
Wiem jednak, że taka odroczona nagroda to marne pocieszenie. Tu i teraz jesteście zmęczeni, sfrustrowani, niewyspani. Potrzebujecie wsparcia, ale ono nie zawsze nadchodzi (zwłaszcza, że wiele osób uważa HNB za kolejny wymysł współczesnych psychologów). Łatwo o wypalenie rodzicielskie, złość, niekiedy też krzyk.
Warto więc poszukać wsparcia, np. wśród innych rodziców wymagających dzieci. Ich historia być może doda wam otuchy, ale też da kolejne wskazówki, których nigdy za mało.
Polecamy waszej uwadze również przywołaną tu książkę „Twoje wymagające high-need dziecko” Williama i Marthy Sears. Jest to napisana z serca i chęci podzielenia się swoim doświadczeniem lektura, która podpowiada, jak radzić sobie z najczęstszymi problemami, z jakimi najpewniej się borykacie: nieutulonym płaczem, brakiem snu, krótkimi drzemkami i niecierpliwością dziecka.
To książka pełna nadziei i niosąca realną pomoc. Porady są bardzo proste, instynktowne, łatwe do przeniesienia na polski grunt. Znajdziecie w niej również historie innych rodziców, którzy kiedyś byli w tym samym miejscu, co wy teraz. Dowiecie się, jakimi dziećmi obecnie są ich pociechy, które w okresie niemowlęcym były bardzo wymagające.
