Zwolnienie z wf. Na jakich zasadach można je otrzymać?
Z tego artykułu dowiesz się:
Zwolnienie z wf wcale nie jest łatwe do otrzymania. I choć wielu uczniów chciałoby je uzyskać, aktywność fizyczna jest dla młodego człowieka szalenie ważna. Kiedy jednak musi być ograniczona? I kto wydaje zwolnienie roczne z wf? Sprawdźmy.
Zwolnienie z wf. Kiedy jest możliwe?
Kiedy występują problemy zdrowotne, które utrudniają lub uniemożliwiają udział w lekcjach wychowania fizycznego, należy zgłosić się do lekarza (pediatry, kardiologa, ortopedy, neurologa, etc), który wydaje pisemną opinię. Specjalista określa w niej, czy uczeń może ćwiczyć lub wskazuje konkretny rodzaj ćwiczeń, których nie może wykonywać. Na jej podstawie zwolnienia z lekcji, zgodnie z przepisami, udziela dyrektor szkoły.
Taką opinię może też wystawić lekarz rodzinny (POZ), choć zapowiadano zmiany w przepisach. W ich nowym brzmieniu opinię, na podstawie której wydawane jest zwolnienie z wf, mógł wydać wyłącznie lekarz specjalista. Do zmian jednak nie doszło.
Przeczytaj również ➝ Problemy z jedzeniem u dziecka. Z czego mogą wynikać?
Zwolnienie całoroczne z wf uniemożliwia wystawienie oceny semestralnej lub rocznej. W takiej sytuacji uczeń nie podlega klasyfikacji, a na świadectwie wpisuje się „zwolniony lub nieklasyfikowany”.
Jeśli uczeń może uczestniczyć w zajęciach z ograniczeniami, wówczas nauczyciel ma obowiązek dostosować wymagania edukacyjne do jego indywidualnych możliwości (potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych).
➝ Dowiedz się więcej: Dobry Start. Kiedy złożyć wniosek, by otrzymać 300 zł?
Kiedy zwolnienie z lekcji wychowania fizycznego jest uzasadnione?
Zwolnienie z lekcji wf jest uzasadnione, gdy uczeń zmaga się z chorobami takimi jak:
- padaczka
- krótkowzroczność zagrażająca odklejeniem siatkówki,
- choroba Meniere’a (dolegliwość ucha wewnętrznego, która objawia się zawrotami głowy, szumami usznymi oraz rozwijająca się utratą zdolności słyszenia)
- astma (kiedy napady duszności są bezpośrednio związane z wysiłkiem)
- wady serca
- napadowe zaburzenia rytmu serca
- choroba reumatyczna
- ciężkie skrzywienia kręgosłupa
- niektóre zaburzenia psychiatryczne
Do specjalistów jednak coraz częściej zgłaszają się rodzice, których dzieci są dotknięte problemem otyłości. Nierzadko wywołuje to u nich poczucie wstydu, stąd z obawy przed reakcją rówieśników w czasie zajęć, unikają wychowania fizycznego. To jednak błędne koło. Brak ruchu i nieodpowiednia dieta nasilają problem nadwagi.
Zbyt mała aktywność fizyczna niesie za sobą również inne konsekwencje, m.in. sprzyja wadom postawy i negatywnie wpływa na rozwój umysłowy i społeczny dziecka. A dla wielu uczniów 45-minutowe lekcje wf-u to jedyna dawka ruchu w ciągu całego tygodnia!
Przeczytaj również ➝ Przemoc w szkole przybiera na sile. Jak pomóc dziecku?
Dlaczego dzieci chcą zwolnienia z wf?
Powodów jest co najmniej kilka. Najczęściej wymienia się wstyd, np. związany z wyglądem czy mniejszą sprawnością ruchową (uczniowie sprawni, uprawiający jakiś sport, czują się silni i mogą dokuczać słabszym uczniom). Zdarza się też, że w szatni dziecko doświadcza przemocy – wyzywania, obrażania, naśmiewania, popychania.
Stąd też zawsze trzeba porozmawiać z dzieckiem, dlaczego nie chce ćwiczyć. Warto też porozmawiać z nauczycielem lub szkolnym pedagogiem. Nie można ograniczać się wyłącznie do poszukiwania odpowiedzi na pytanie, jak napisać zwolnienie z wf.
Starajmy się też nie ingerować w decyzję dziecka. Nie zwalniajmy go z zajęć tylko dlatego, że boimy się, że się przeforsuje lub przeziębi (np. po basenie). Dzieci z prawidłowo zbudowaną odpornością doskonale sobie poradzą, co więcej – bardzo tego ruchu potrzebują.
