Temat tabu: nietrzymanie moczu – jak sobie pomóc?
Większość kobiet uznaje nietrzymanie moczu za nieodzowną kolej losu swojego życia. Dolegliwości związane z zaburzeniami oddawania moczu dotyczą co czwartej kobiety. Jednak skrępowanie i zażenowanie powstrzymują je przed podjęciem odpowiedniej terapii, pomimo wielu dostępnych metod leczenia.
Zaburzenia oddawania moczu mogą przyjmować różną formę, przeważnie kojarzą nam się z nietrzymaniem moczu, czyli inkotynencją. Do najczęstszych zaburzeń należą:
- Wysiłkowe nietrzymanie moczu – mimowolne oddawanie małych, a czasem większych porcji moczu podczas skoków, podnoszenia, kaszlu, a nawet śmiechu. Przeważnie związane z osłabieniem mięśni dna miednicy.
- Nietrzymanie moczu z parcia – czucie parcia przy niewielkim wypełnieniu pęcherza i mimowolne oddanie moczu, co zazwyczaj jest spowodowane nadreaktywnością pęcherza.
- Parcie naglące – występuje wówczas, gdy po pojawieniu się pierwszego parcia musimy oddać mocz w jak najszybszym czasie.
- Pęcherz nadreaktywny – gdy odczuwanie parcia występuje częściej niż co trzy godziny.
- Nocturia – częste oddawanie moczu w nocy.
Rozpatrując powody tych zaburzeń nie można podać jednoznacznych przyczyn. Jednak niezależnie od rodzaju zaburzenia pozytywnie wpływa ograniczenie kofeiny i alkoholu oraz zmniejszenie masy ciała przy nadwadze. Często mówi się o ćwiczeniach mięśni Kegla, jednak w wielu sytuacjach powodem nie jest osłabienie, lecz ich nadmierna sztywność lub napięcie.
Rozpoczęcie terapii powinno się zacząć od nawiązania kontaktu z fizjoterapeutą lub lekarzem zajmującym się schorzeniami uroginekologicznymi.
W krajach zachodnich leczenie zaburzeń oddawania moczu zawsze odbywa się
w interdyscyplinarnych zespołach specjalistów. Wówczas podczas pierwszych wizyt można określić przyczyny zaburzeń oddawania moczu oraz zaplanować dalsze leczenie.
Rozpoczęcie leczenia zawsze należy rozpocząć od metod nieinwazyjnych. Pierwsza możliwość to zastosowanie specjalistycznej fizjoterapii tzw. terapii dna miednicy, gdzie terapeuta posiada szerokie spektrum działania. Na pierwszej wizycie fizjoterapeuta przeprowadza szczegółowy wywiad z pacjentem i dokładnie bada mięśnie dna miednicy. W zależności od stanu tych mięśni może zastosować:
trening mięśniowy, elektrostymulację, techniki rozluźniające lub terapię uciskową. Wizyty zazwyczaj odbywają się co 2-3 tygodnie. W razie potrzeby konsultuje się z urologiem w celu przepisania odpowiednich środków farmakologicznych.
W przypadku niedostatecznych efektów leczenia nieinwazyjnego i bardzo obfitego uciekania moczu zalecane jest leczenie operacyjne zazwyczaj za pomocą taśm.
Jeżeli chcesz się dowiedzieć, czy cierpisz na zaburzenia oddawania moczu poniżej przedstawiona jest ankieta American Foundation for Urologic Disease. Każda pozytywna odpowiedź świadczy o konieczności kontaktu ze specjalistą.
Ankieta:
Po przeczytaniu poniższych pytań prosimy o udzielenie odpowiedzi „tak” lub „nie”:
1.Czy zdarza Ci się biec do toalety, poczuwszy nagłą potrzebę oddania moczu?
2.Czy korzystasz z toalety częściej niż 8 razy dziennie?
3.Czy zdarza się Tobie nie utrzymać moczu zanim dojdziesz do toalety?
4.Czy zdarza Ci się korzystać kilka razy z toalety w ciągu nocy?
5.Czy możliwość skorzystania z toalety ma dla Ciebie znaczenie przy wyborze miejsca podróży lub robienia zakupów?
6.Czy popuszczasz mocz podczas kaszlu, kichania, ćwiczeń fizycznych, noszenia zakupów, chodzenia?
Dr n. med. Marta Podhorecka, Fizjoterapeuta, Terapeuta dna miednicy
www.kobiecafizjoterapia.pl
