Kawa a karmienie piersią oraz inne najczęściej zadawane pytania

Kiedy urodzi się dziecko, zewsząd słyszymy dobre rady. W dobrej wierze opowiada się nam, przed czym dawniej przestrzegano i czego należy się wystrzegać. Problem w tym, że… to było kiedyś. Dziś, kiedy rozwój badań pozwolił wiele teorii sprawdzić i dowieść, wiemy, że mama karmiąc może jeść i pić wszystko to, co wcześniej (przy założeniu, że jej dieta była zdrowa i dobrze zbilansowana). Mleko kobiece tworzy się przecież z krwi, a nie treści żołądka 😉  Poznaj inne → nieoczywiste fakty o mleku mamy

To samo dotyczy tematu kawy, wokół którego narosło wiele mitów i kontrowersji. Ale specjaliści są zgodni co do tego, że kawa przy karmieniu piersią nie jest przeciwwskazana.

Zawiera co prawda kofeinę, która w pewnym stopniu przenika do pokarmu. Ale spokojnie: jeśli nie przekroczy się bezpiecznego limitu dobowego, określonego dla matek karmiących na poziomie 300 mg, nic się nie stanie. A to oznacza, że można wypić 3-4 espresso. Pamiętajmy jednak, że kofeinę zawiera także herbata, napoje energetyczne, napoje typu cola czy kakao.

– wyjaśnia Monika Stromkie-Złomaniec, dietetyczka, autorka książki „Karmię piersią, jem zdrowo”, z którą rozmawialiśmy na temat diety mamy karmiącej.

Jeśli jednak kobieta nie piła kawy w ciąży, lepiej, by nie wprowadzała jej do swojej diety w początkowym okresie karmienia

– podpowiada Magda Karpienia, autorka poradnika „Karmienie piersią” z serii rodzicielskiej Natuli. I dodaje:

I pamiętajmy, że ani bawarka, ani popularne piwo karmelowe nie wywołują wzrostu ilości pokarmu. To kolejny z często powtarzanych mitów.

→ Wracasz do pracy? Przeczytaj, jak skorzystać z prawdo do przerwy na karmienie piersią

Jak długo karmić piersią?

Na to pytanie nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Światowa Organizacja Zdrowia zaleca wyłącznie karmienie piersią do ukończenia przez dziecko pierwszych 6 miesięcy życia i kontynuowanie karmienia przez 2 lata lub dłużej, jeśli mama i dziecko tego chcą.

To jednak tylko sugestia. W temacie laktacji warto bowiem wsłuchać się w siebie i potrzeby dziecka, a odsunąć na bok porady innych (również lekarzy, wśród których wiedza na temat karmienia piersią nie zawsze jest uzupełniona o najnowsze wytyczne).

Postęp cywilizacyjny odebrał jednak kobietom pewność siebie i swojego ciała. Mamy tabele, wyliczenia, które sugerują, ile dziecko powinno zjeść, ile spać, jak często się wypróżniać. Nie tędy droga. Karmienie piersią przez kilka pierwszych lat życia dziecka to fizjologiczna norma naszego gatunku.

– w naszej rozmowie na temat długiego karmienia piersią mówiła mówi Magda Karpienia.

Idealnie, gdy maluch sam zdecyduje, kiedy zakończyć mleczną drogą. Z czasem daje się zauważyć, że prosi o pierś coraz rzadziej. Przestaje też budzić się w nocy na karmienie. I pewnego dnia po prostu o niej zapomina.

Samoodstawienie może nastąpić w różnym wieku. Niekiedy dzieci rezygnują z mleka mamy po pierwszych urodzinach, inne mając 2-3 lata. Jeśli więc tylko mamy taką chęć i jesteśmy na to gotowe, warto do tego czasu poczekać. Odstawienie od piersi będzie wówczas praktycznie bezproblemowe.

Karmić piersią można tyle, ile się tego chce. To zależy wyłącznie od dziecka i mamy. Albo mama decyduje, ile czasu będzie trwało karmienie piersią, albo dziecko podejmuje decyzję, jak długo będzie karmione mlekiem mamy. Nie ma takiej możliwości, by wyznaczyć jakąś odgórną granicę

Zobacz także

Urlop macierzyński i zasiłek macierzyński po zmianach w 2023 r.

– podsumowuje Agata Aleksandrowicz, twórczyni portalu Hafija.pl, kompendium wiedzy o karmieniu piersią oraz rodzicielstwie i Dyplomowany Promotor Karmienia Piersią.

Przeczytaj także o zaletach karmienia piersią

Noworodki budzą się na karmienie co 3-4 godziny. To fizjologiczna norm, która nie budzi niepokoju. Ba! Małych śpioszków, które chętnie śpią dłużej, trzeba w okresie noworodkowym wybudzać, by nie doprowadzić do hipoglikemii lub zbytniej utraty masy ciała.

Pytanie to jednak często zadają rodzice starszych dzieci, które są karmione piersią. Doskonale rozumiem jego zasadność: karmiłam dwóch synów, każdego przez blisko 3 lata. I największe kryzysy zawsze związane były z przerwaniem nocnego snu. Radzono mi więc, bym odstawiła chłopaków od piersi. Ale czy to by pomogło?

Najpewniej nie, bo dzieci wybudzają się z różnych powodów. Lęk separacyjny, skok rozwojowy, ząbkowanie, zmiany w życiu dziecka (przeprowadzka, powrót mamy do pracy, pójście do żłobka) to tylko niektóre z nich. W czasie takich pobudek najlepszym ukojeniem jest pierś, która kojarzy się dziecku z poczuciem bezpieczeństwa i obecnością mamy. To naturalny uspokajacz. W ten sposób dziecko obniża poziom stresu. To oczywiście wyczerpujące, ale to etap konieczny do rozwoju dziecka, który wbrew pozorom mija bardzo szybko…

Normalne jest też to, że dziecko zasypia przy piersi. Ssanie go wycisza, zapewnia komfort i pozwala spokojnie zasnąć. Kiedy się wybudza, bo fizjologicznie przechodzi z płytkiej fazy snu w fazę snu głębokiego, potrzeba mu kojącego bodźca. I w pierwszych latach życia jest nim właśnie mleko mamy.

Kiedy usypiamy dziecko przy piersi, polecam dołączyć do tego jakiś dodatkowy element, np. nucenie jednej określonej melodii lub głaskanie po plecach. To pozwoli wytworzyć w mózgu połączenia neuronowe, które dadzą dziecku skojarzenie ze snem. Dziecko ssie pierś, a mama lekko masuje plecki dziecka? Czas na odpoczynek! I z czasem ten dodatkowy element zacznie dziecku wystarczać. Kiedy zrezygnuje z piersi, to ono będzie tym kojącym bodźcem.