Choroby żołądka – powstawanie i przyczyny
Mimo że niemal każdy zdaje sobie sprawę z ważnych funkcji, jakie pełni żołądek, rzadko kto wie, jak zadbać o jego prawidłowe działanie. W konsekwencji prowadzi to do powstawania wielu chorób, większość z nich da się na szczęście skutecznie wyleczyć.
Do jednych z najbardziej popularnych schorzeń dotyczących tego narządu bez wątpienia należy choroba wrzodowa żołądka. Polega na cyklicznym pojawianiu się w żołądku wrzodów trawiennych wywołujących uciążliwe poczucie dyskomfortu. Każdy wrzód to ubytek błony śluzowej wraz z towarzyszącym mu naciekiem zapalnym oraz martwicą. Przypadłość ta wynika z zaburzeń stanu równowagi zachodzącego między czynnikami drażniącymi, takimi jak kwas solny czy pepsyna a czynnikami ochronnymi – prawidłowo ukrwioną, pokrytą śluzem błoną.
Objawy choroby wrzodowej
Część chorych zmagających się z wrzodami nie uskarża się na żadne dolegliwości. Na ogół jednak w przypadku choroby wrzodowej do jej charakterystycznych objawów zaliczyć trzeba piekący ból i dyskomfort w nadbrzuszu, który pojawia się głównie na czczo lub do 3 godzin po zjedzonym posiłku. Wrzody żołądka niekiedy stają się także powodem przykrego uczucia „sytości”, rozpierania po zjedzeniu czegokolwiek, a nawet wymiotów. Natomiast sam ból nadbrzusza nie zawsze wiąże się z występowaniem wrzodów – w połowie przypadków świadczy o innej chorobie.
Jak radzić sobie z chorobą?
Dolegliwości związane z wrzodami żołądka są na tyle poważne ze względu na fakt, że potencjalnie mogą wiązać się z niebezpiecznymi, wymagającymi konsultacji lekarskiej powikłaniami. Kiedy przewlekłe i uporczywe bóle brzucha nie ustają, powinno się umówić na wizytę u lekarza pierwszego kontaktu, który dokona podstawowej diagnostyki uwzględniającej opisane objawy.
Do najważniejszych badań niezbędnych przy prawidłowym rozpoznaniu choroby wrzodowej żołądka należy zaliczyć endoskopię. Umożliwia ona nie tylko potwierdzenie choroby, lecz także wykrycie obecności bakterii odpowiedzialnej za to schorzenie i pobranie wycinków błony śluzowej w celu wykonania dalszych badań takich jak test urazowy, badanie histopatologiczne lub hodowla bakteryjna. Za starszą metodę diagnozowania wrzodów uznaje się radiologiczne badanie kontrastowe górnego części przewodu pokarmowego, obecnie ma ono jednak znaczenie dodatkowe i wykonuje się je stosunkowo rzadko.
Chcąc wykryć Helicobacter pylori, specjaliści decydują się także na testy nieinwazyjne, które nie wymagają wykonywania gastroskopii. To między innymi test oddechowy z wykorzystaniem węgla 13C oraz testy krwi na obecność przeciwciał walczących ze wspomnianą bakterią. Jednocześnie warto pamiętać o tym, że wyniki testów nie muszą świadczyć o aktualnym zakażeniu organizmu, ponieważ nawet po skutecznym leczeniu przeciwciała mogą utrzymywać się we krwi nawet do 6 miesięcy, a sam wynik nie wykrywa wrzodów żołądka i potwierdza jedynie obecność bakterii je wywołującej.
